De Pluim

De onzekerheid van de verwachting neemt toe met het groeien van de termijn van de verwachting. Met het Ensemble Prediction System (EPS) wordt een schatting gemaakt van die onzekerheid.

Na het maken van de operationele verwachting met een rekenmodel met hoge resolutie wordt de berekening 51 maal herhaald. Dit gebeurt met een model met lagere resolutie om rekentijd te besparen.

De eerste herhaling gebeurt met dezelfde uitgangstoestand als de ‘run’ met het hoge resolutie-model die de operationele verwachting opleverde. Deze zogenoemde controle-run biedt de mogelijkheid het effect van de verlaagde resolutie te bekijken door vergelijking met de operationele run. Bij de overige herhalingen is zowel de begintoestand als de modelfysica verstoord t.o.v. de beide eerste runs; dit om de effecten van onzekerheden in die begintoestand en modelfysica te simuleren.

Iedere individuele modelberekening van het ensemble van 52 runs geeft zijn eigen verwachting voor bijvoorbeeld temperatuur, luchtdruk, neerslag, en windsnelheid. Als alle 52 verwachtingen voor een grootheid worden uitgezet tegen de tijd dan ziet het totale plaatje eruit als een soort rookpluim: vandaar de naam pluimdiagram of kortweg pluim.

Het KNMI publiceert twee pluimen, een 10- en 15-daagse. In de 15-daagse pluim is ook informatie opgenomen over de gecumuleerde hoeveelheid neerslag die wordt verwacht en de windstoten. In het winterhalfjaar wordt informatie gegeven over sneeuwintensiteit, in het zomerhalfjaar over de onstabiliteit van de atmosfeer.

Legenda pluimen

• De rode lijn: de operationele ECMWF-verwachting
• De blauwe lijn: de onverstoorde controle-run
• De groene lijnen: de 50 verstoorde verwachtingen
• De bruine stippellijn: het ensemble-gemiddelde (van 51)
• De bruine bolletjes: de zogenoemde gidsverwachting, voor de minimum- en maximumtemperatuur, afgeleid op basis van o.a. de operationele verwachting, het ensemble-gemiddelde, en -statistisch- gecorrigeerd voor systematische fouten
• Cape (zomer): onstabiliteitsindex